De ernstige overstromingen in België en Duitsland domineerden deze zomer het nieuws. Klimatoloog Jean-Pascal van Ypersele bevestigt dat die ramp niet zomaar is gebeurd, maar gelinkt is aan de opwarming van de aarde. De zoveelste indicatie dat het dringend tijd is om in actie te schieten, maar dan stellen zich enkele cruciale vragen: hoe actie ondernemen, en wie is er verantwoordelijk?

Twee jaar na de klimaatbetogingen en aan de vooravond van de internationale klimaattop in Glasgow, komen tienduizenden mensen op 10 oktober opnieuw op straat in Brussel. Want het gaat niet goed met het klimaat. De marktmechanismen en de splitsing van de bevoegdheden tussen de regio’s hebben ons al te veel tijd doen verliezen. “Groene” taksen duwen ons steeds verder van een echte oplossing. Hoog tijd dat er een sociaal en ambitieus beleid komt.

Van 1 tot 12 november komen de wereldleiders samen in Glasgow in Schotland voor de COP26, de jaarlijkse klimaattop georganiseerd door de Verenigde Naties. Het moment om ze duidelijk te maken dat de grote vervuilende multinationals lang genoeg onze planeet hebben verwoest. Daarom organiseert Comac een reis naar Glasgow om actie te voeren en onze stem te laten horen. Save the climate, go to Glasgow!

Deze week publiceerde het internationale klimaatpanel van de Verenigde Naties (IPCC) zijn nieuwste wetenschappelijk rapport over de klimaatcrisis. De conclusies zijn duidelijker dan ooit en ze zijn ronduit onthutsend. De opwarming van de aarde gaat nog sneller dan voorspeld en treft nu al élke regio op aarde. Enkel “onmiddellijke, snelle en grootschalige actie” kan de ergste gevolgen van de klimaatcrisis nog tegenhouden. Het vraagt dus niets minder dan een sociale klimaatrevolutie. Een CO2-taks of andere marktoplossingen lossen niets op en zijn asociaal. Als we het klimaat willen redden, zullen we de multinationals en de overheid moeten aanpakken.

Volgens het nieuwe IPCC-rapport gebeurt de opwarming van de aarde sneller en intenser dan tot nog toe. Extreme weerfenomenen zullen vaker voorkomen en zwaardere gevolgen hebben. “De grote vervuilende multinationals hebben onze planeet lang genoeg verwoest. Hoog tijd om ze aan te pakken om het klimaat te redden”, zegt Lola Laenen van Comac, de  studentenbeweging van de PVDA.

In januari dwongen de studenten af dat studiepunten kunnen worden teruggevorderd door corona als overmachtssituatie in te roepen. Ook voor de voorbije examenperiode in juni is dit weer mogelijk. Lees hier enkele antwoorden op veelgestelde vragen over hoe je dat doet.

Jong Groen, Jongsocialisten en Jong VLD en Jong CD&V beschuldigen Comac en PVDA van het verspreiden van fake news. De aanleiding is een communicatie van Comac en PVDA die stelt dat de voorziene hervorming van het seksueel strafwetboek een stap achteruit betekent voor de bescherming van slachtoffers. Én dat het wetsontwerp in stilte wordt behandeld. Is dit fake news? Hier volgen de feiten.

Waar mensen ook vandaan komen, welke huidskleur, genderidentiteit of seksuele oriëntatie ze ook hebben: iedereen heeft recht op vrije zelfontplooiing. Niemand mag het slachtoffer zijn van discriminatie of geweld. Maandag 28 juni organiseren wij een fysieke actie, voor een waardig bestaan voor iedereen. Niet enkel op papier, maar ook in het echte leven.

Aan iedereen die de gelijkheid tussen vrouwen en mannen willen winnen.
Aan iedereen die actie willen ondernemen tegen geweld tegen vrouwen.
Aan iedereen die menstruele onzekerheid willen bestrijden.
Aan al diegenen voor wie abortus een fundamenteel recht zou moeten zijn.
In het kader van 8 maart, de Internationale Dag van de Rechten van de Vrouw, zullen wij met Comac studenten mobiliseren voor acties in het hele land, met respect voor de gezondheidsmaatregelen. 

door Gil Puystiens en Felix Kumps

In Brussel slapen sinds 30 januari meer dan honderd sans-papiers in schamele omstandigheden in de Begijnhofkerk. Ook in het restaurant van de ULB, en sinds 19 februari in het cafetaria van de VUB, zoeken vele mensen zonder papieren onderdak. De meesten van hen zijn niet dakloos: het doel is voornamelijk om politiek hun stem te laten horen. Deze mensen wonen en werken immers al jaren in België en hebben hier een leven opgebouwd, maar ze hebben nog steeds geen wettelijke verblijfsvergunning en worden uitgebuit op de woon- en arbeidsmarkt. Daarom komen ze in verzet. Een verzet dat niemand hoort, maar waar we allemaal belang bij hebben. De studenten van Comac bezoeken wekelijks de bezettingen: niet alleen om solidariteit te tonen, maar ook om hen het platform te geven om hun stem te laten horen.